Jagiellonian Triptych (Tryptyk jagielloński) na orkiestrę smyczkową, 1966, 7'

Tryptyk jagielloński (Jagiellonian Triptych) nawiązuje swym charakterem do wcześniejszych utworów Andrzeja Panufnika opartych na muzyce staropolskiej.

Krótki, siedmiominutowy utwór przeznaczony jest na orkiestrę smyczkową i składa się z trzech części: Preambulum, Cantio i Chorea polonica. Podobnie jak w pozostałych utworach Panufnika opartych na tematach staropolskich (Suita staropolska, Koncert gotycki, Quintetto academico), wprowadzone cytaty łączą się z materiałem pochodzącym z inwencji kompozytora, tworząc jedną całość utrzymaną w duchu i klimacie dawnych epok.

Tryptyk jagielloński jest jednocześnie ostatnim przykładem archaizującego nurtu w twórczości Andrzeja Panufnika. Najprawdopodobniej zresztą sięgnął on ponownie do muzyki staropolskiej wyłącznie ze względu na szczególną okazję - specjalny koncert zorganizowany dla uczczenia Millennium Polski w kościele Notre Dame de France w Londynie. Koncert odbył się 24 września 1966 roku, wypełniła go w całości muzyka Andrzeja Panufnika, a towarzyszyła mu wystawa prac Andrzeja Dzierżyńskiego, polskiego artysty-malarza mieszkającego w Londynie i zaprzyjaźnionego z kompozytorem. 

Poprzez napisany specjalnie na tę okazję Tryptyk jagielloński kompozytor chciał niewątpliwie przypomnieć rolę, jaką w historii Polski odegrała dynastia Jagiellonów – stąd i tytuł utworu. Na wspomnianym koncercie poza Tryptykiem jagiellońskim wykonano także Hommage à Chopin, Suitę staropolską, Divertimento i Landscape. Wszystkie utwory wykonała English Chamber Orchestra pod dyrekcją kompozytora.